craquer

Konjugation des Verbs "craquer"

Indikativ

Präsens

jecraque
tucraques
il·elle·oncraque
nouscraquons
vouscraquez
ils·ellescraquent

Perfekt

j'aicraqué
tu ascraqué
il·elle·on acraqué
nous avonscraqué
vous avezcraqué
ils·elles ontcraqué

Imperfekt

jecraquais
tucraquais
il·elle·oncraquait
nouscraquions
vouscraquiez
ils·ellescraquaient

Plusquamperfekt

j'avaiscraqué
tu avaiscraqué
il·elle·on avaitcraqué
nous avionscraqué
vous aviezcraqué
ils·elles avaientcraqué

Präteritum

jecraquai
tucraquas
il·elle·oncraqua
nouscraquâmes
vouscraquâtes
ils·ellescraquèrent

Plusquamperfekt

j'euscraqué
tu euscraqué
il·elle·on eutcraqué
nous eûmescraqué
vous eûtescraqué
ils·elles eurentcraqué

Futur I

jecraquerai
tucraqueras
il·elle·oncraquera
nouscraquerons
vouscraquerez
ils·ellescraqueront

Futur II

j'auraicraqué
tu aurascraqué
il·elle·on auracraqué
nous auronscraqué
vous aurezcraqué
ils·elles aurontcraqué

Konjunktiv

Präsens

jecraque
tucraques
il·elle·oncraque
nouscraquions
vouscraquiez
ils·ellescraquent

Präteritum

que j'aiecraqué
que tu aiescraqué
qu'il·elle·on aitcraqué
que nous ayonscraqué
que vous ayezcraqué
qu'ils·elles aientcraqué

Imperfekt

jecraquasse
tucraquasses
il·elle·oncraquât
nouscraquassions
vouscraquassiez
ils·ellescraquassent

Plusquamperfekt

que j'eussecraqué
que tu eussescraqué
qu'il·elle·on eûtcraqué
que nous eussionscraqué
que vous eussiezcraqué
qu'ils·elles eussentcraqué

Konditional

Präsens

jecraquerais
tucraquerais
il·elle·oncraquerait
nouscraquerions
vouscraqueriez
ils·ellescraqueraient

Präteritum 1. Form

j'auraiscraqué
tu auraiscraqué
il·elle·on auraitcraqué
nous aurionscraqué
vous auriezcraqué
ils·elles auraientcraqué

Präteritum 2. Form

j'eussecraqué
tu eussescraqué
il·elle·on eûtcraqué
nous eussionscraqué
vous eussiezcraqué
ils·elles eussentcraqué

Imperativ

Präsens

tucraque
nouscraquons
vouscraquez

Präteritum

aiecraqué
ayonscraqué
ayezcraqué

Partizip

Präsens

présentcraquant

Präteritum

présentcraquée
passécraqué