coutumier
adjetivosubstantivo comum
Decomposição silábica
coutumiercomposé de coutume et -ier. le nom commun apparait au quatorzième siècle. doublet étymologique de costumier.
Definições
- histoiredroit
Traduções
inglês:customary
Ver também
coutumat (sc.) coutume (sc.) coutumière (adj.) réaccoutumer (v.) accoutumance (sc.) accoutumer (v.) désaccoutumance (sc.) désaccoutumer (v.) inaccoutumé (adj.) raccoutumer (v.) accoutumé (adj.) consuétudinaire (adj.) coutumières (adj.) coutumiers (adj.) coutumiers (sc.)