courtois

Складове розкладання

courtois

de l'ancien français cortois « qui appartient à la cour ». dérivé de l'ancien français cort, lieu où résidaient le souverain et son entourage. la forme initiale de cet adjectif dans la chanson de roland était curteis, puis devient au xiie siècle corteis.

Визначення

Синоніми

preuxaffableélégantraffinépoli

Антоніми

discourtoisimpertinentrustre

Переклади

  • голландськаголландська:wellevend
  • шведськашведська:artig
  • німецьканімецька:höflich
  • англійськаанглійська:well-mannered
  • данськаданська:høflig
  • фінськафінська:kohtelias
  • італійськаіталійська:cortese
  • португальськапортугальська:polido
  • російськаросійська:вешливый

Див. також

courtoise (прикм.) Courtois (ім.) Courtois (ім.) Courtoise (ім.) Courtoises (ім.) courtoises (прикм.)