courir

Verb

Silbentrennung

courir

vom lateinischen cŭrrĕre, „laufen“. Im Altfranzösischen war der Infinitiv courre (erhalten im Ausdruck chasse à courre), ab dem 14. Jahrhundert durch courir ersetzt, eine analogische Form.

Definitionen

marine
chasse

Konjugation

→ Konjugation von "courir"

Hyponyme

cavalerescarpinergaloperjoggersprintertrotter

Übersetzungen

  • dänischdänisch:løbe
  • finnischfinnisch:juosta
  • griechischgriechisch:τρέχω
  • italienischitalienisch:correre
  • niederländischniederländisch:rennen
  • polnischpolnisch:biec
  • portugiesischportugiesisch:correr
  • russischrussisch:бегать
  • schwedischschwedisch:raka
  • türkischtürkisch:koşmak
  • deutschdeutsch:laufen
  • englischenglisch:run
  • spanischspanisch:correr

Siehe auch

couru (adj.) couru (v.) courtisanier (adj.) coureur (gn.) courtiser (v.) courage (gn.) coureuse (gn.) court (adj.) court (v.) cours (gn.) cours (gn.) courtisan (gn.) courtisan (gn.) courtisanisme (gn.) courusse (v.) courusses (v.) courussions (v.) courussiez (v.) course (gn.) courrier (gn.)