courber
Conjugaison du verbe « courber »
Indicatif
Présent
jecourbe
tucourbes
il·elle·oncourbe
nouscourbons
vouscourbez
ils·ellescourbent
Passé composé
j'aicourbé
tu ascourbé
il·elle·on acourbé
nous avonscourbé
vous avezcourbé
ils·elles ontcourbé
Imparfait
jecourbais
tucourbais
il·elle·oncourbait
nouscourbions
vouscourbiez
ils·ellescourbaient
Plus-que-parfait
j'avaiscourbé
tu avaiscourbé
il·elle·on avaitcourbé
nous avionscourbé
vous aviezcourbé
ils·elles avaientcourbé
Passé simple
jecourbai
tucourbas
il·elle·oncourba
nouscourbâmes
vouscourbâtes
ils·ellescourbèrent
Passé antérieur
j'euscourbé
tu euscourbé
il·elle·on eutcourbé
nous eûmescourbé
vous eûtescourbé
ils·elles eurentcourbé
Futur
jecourberai
tucourberas
il·elle·oncourbera
nouscourberons
vouscourberez
ils·ellescourberont
Futur antérieur
j'auraicourbé
tu aurascourbé
il·elle·on auracourbé
nous auronscourbé
vous aurezcourbé
ils·elles aurontcourbé
Subjonctif
Présent
jecourbe
tucourbes
il·elle·oncourbe
nouscourbions
vouscourbiez
ils·ellescourbent
Passé
que j'aiecourbé
que tu aiescourbé
qu'il·elle·on aitcourbé
que nous ayonscourbé
que vous ayezcourbé
qu'ils·elles aientcourbé
Imparfait
jecourbasse
tucourbasses
il·elle·oncourbât
nouscourbassions
vouscourbassiez
ils·ellescourbassent
Plus-que-parfait
que j'eussecourbé
que tu eussescourbé
qu'il·elle·on eûtcourbé
que nous eussionscourbé
que vous eussiezcourbé
qu'ils·elles eussentcourbé
Conditionnel
Présent
jecourberais
tucourberais
il·elle·oncourberait
nouscourberions
vouscourberiez
ils·ellescourberaient
Passé 1ère forme
j'auraiscourbé
tu auraiscourbé
il·elle·on auraitcourbé
nous aurionscourbé
vous auriezcourbé
ils·elles auraientcourbé
Passé 2ème forme
j'eussecourbé
tu eussescourbé
il·elle·on eûtcourbé
nous eussionscourbé
vous eussiezcourbé
ils·elles eussentcourbé
Impératif
Présent
tucourbe
nouscourbons
vouscourbez
Passé
aiecourbé
ayonscourbé
ayezcourbé
Participe
Présent
présentcourbant
Passé
présentcourbée
passécourbé