conquérir
verbo
Decomposição silábica
conquérirdu latin conquirere (chercher intensément à obtenir).
Definições
Conjugação
→ Conjugação de "conquérir"Traduções
alemão:erobern
inglês:conquer
dinamarquês:erobre
espanhol:conquistar
grego:κατακτώ
italiano:conquistare
holandês:veroveren
polonês:podbijać
português:conquistar
sueco:erövra
Ver também
conquis (adj.) inconquis (adj.) reconquête (sc.) conquêter (v.) conquières (v.) conquérions (v.) conquérais (v.) conquériez (v.) conquéraient (v.) conquîmes (v.) conquîtes (v.) conquerrai (v.) conquerras (v.) conquerrez (v.) conquisse (v.) conquisses (v.) conquissions (v.) conquissiez (v.) conquissent (v.) conquerrais (v.)