conquérir
Verb
Silbentrennung
conquérirdu latin conquirere (chercher intensément à obtenir).
Definitionen
Konjugation
→ Konjugation von "conquérir"Übersetzungen
deutsch:erobern
englisch:conquer
dänisch:erobre
spanisch:conquistar
griechisch:κατακτώ
italienisch:conquistare
niederländisch:veroveren
polnisch:podbijać
portugiesisch:conquistar
schwedisch:erövra
Siehe auch
conquis (adj.) inconquis (adj.) reconquête (gn.) conquêter (v.) conquières (v.) conquérions (v.) conquérais (v.) conquériez (v.) conquéraient (v.) conquîmes (v.) conquîtes (v.) conquerrai (v.) conquerras (v.) conquerrez (v.) conquisse (v.) conquisses (v.) conquissions (v.) conquissiez (v.) conquissent (v.) conquerrais (v.)