conquérir
verbe
Décomposition syllabique
conquérirdu latin conquirere (chercher intensément à obtenir).
Définitions
Conjugaison
→ Conjugaison de « conquérir »Traductions
allemand:erobern
anglais:conquer
danois:erobre
espagnol:conquistar
grec:κατακτώ
italien:conquistare
néerlandais:veroveren
polonais:podbijać
portugais:conquistar
suédois:erövra
Voir aussi
conquis (adj.) inconquis (adj.) reconquête (nc.) conquêter (v.) conquières (v.) conquérions (v.) conquérais (v.) conquériez (v.) conquéraient (v.) conquîmes (v.) conquîtes (v.) conquerrai (v.) conquerras (v.) conquerrez (v.) conquisse (v.) conquisses (v.) conquissions (v.) conquissiez (v.) conquissent (v.) conquerrais (v.)