conquérir

verbo

Decomposição silábica

conquérir

du latin conquirere (chercher intensément à obtenir).

Definições

Conjugação

→ Conjugação de "conquérir"

Traduções

  • alemãoalemão:erobern
  • inglêsinglês:conquer
  • dinamarquêsdinamarquês:erobre
  • espanholespanhol:conquistar
  • gregogrego:κατακτώ
  • italianoitaliano:conquistare
  • holandêsholandês:veroveren
  • polonêspolonês:podbijać
  • portuguêsportuguês:conquistar
  • suecosueco:erövra

Ver também

conquis (adj.) inconquis (adj.) reconquête (sc.) conquêter (v.) conquières (v.) conquérions (v.) conquérais (v.) conquériez (v.) conquéraient (v.) conquîmes (v.) conquîtes (v.) conquerrai (v.) conquerras (v.) conquerrez (v.) conquisse (v.) conquisses (v.) conquissions (v.) conquissiez (v.) conquissent (v.) conquerrais (v.)