conquérir
verbo
Descomposición silábica
conquérirdel latín conquirere (buscar intensamente obtener).
Definiciones
Conjugación
→ Conjugación de "conquérir"Traducciones
alemán:erobern
inglés:conquer
danés:erobre
español:conquistar
griego:κατακτώ
italiano:conquistare
holandés:veroveren
polaco:podbijać
portugués:conquistar
sueco:erövra
Ver también
conquis (adj.) inconquis (adj.) reconquête (sc.) conquêter (v.) conquières (v.) conquérions (v.) conquérais (v.) conquériez (v.) conquéraient (v.) conquîmes (v.) conquîtes (v.) conquerrai (v.) conquerras (v.) conquerrez (v.) conquisse (v.) conquisses (v.) conquissions (v.) conquissiez (v.) conquissent (v.) conquerrais (v.)