conduite
sustantivo comúnverbo
Descomposición silábica
conduitedel participio pasado del verbo «conducir».
Definición
Ver también
conduire (v.) conduisisse (v.) conduisîmes (v.) conduisîtes (v.) conduisisses (v.) conduisissions (v.) conduisissiez (v.) conduisissent (v.) conduirions (v.) conduit (v.) conduira (v.) conduirai (v.) conduiraient (v.) conduirais (v.) conduirait (v.) conduiras (v.) conduirez (v.) conduiriez (v.) conduirons (v.) conduiront (v.)