condamner

verbo

Decomposição silábica

condamner

primeiro condemner (até o século XVI). do latim condemnare, composto de con- e damnare («condenar»). a palavra mudou para condamner por influência de damner.

Definições

droit
médecine

Conjugação

→ Conjugação de "condamner"

Traduções

  • alemãoalemão:vernageln
  • inglêsinglês:condemn
  • espanholespanhol:clausurar
  • suecosueco:fördöma
  • portuguêsportuguês:condenar

Ver também

condamnas (v.) condamnâmes (v.) condamnâtes (v.) condamnerez (v.) condamnasse (v.) condamnasses (v.) condamnassions (v.) condamnassiez (v.) condamnassent (v.) condamnerions (v.) condamneriez (v.) condamné (adj.) condamne (v.) condamnée (adj.) condamnée (v.) condamnable (adj.) condamnation (sc.) condamnés (adj.) condamnés (sc.) condamnes (v.)