conciliantприкметникдієсловоСкладове розкладанняconciliantЕтимологіярозгорнути(xviiie siècle) du participe présent de concilier.Визначення1. Participe présent de concilier.розгорнутиДив. такожconciliante (прикм.) conciliant (прикм.) conciliantes (прикм.) conciliants (прикм.)