combler
Konjugation des Verbs "combler"
Indikativ
Präsens
jecomble
tucombles
il·elle·oncomble
nouscomblons
vouscomblez
ils·ellescomblent
Perfekt
j'aicomblé
tu ascomblé
il·elle·on acomblé
nous avonscomblé
vous avezcomblé
ils·elles ontcomblé
Imperfekt
jecomblais
tucomblais
il·elle·oncomblait
nouscomblions
vouscombliez
ils·ellescomblaient
Plusquamperfekt
j'avaiscomblé
tu avaiscomblé
il·elle·on avaitcomblé
nous avionscomblé
vous aviezcomblé
ils·elles avaientcomblé
Präteritum
jecomblai
tucomblas
il·elle·oncombla
nouscomblâmes
vouscomblâtes
ils·ellescomblèrent
Plusquamperfekt
j'euscomblé
tu euscomblé
il·elle·on eutcomblé
nous eûmescomblé
vous eûtescomblé
ils·elles eurentcomblé
Futur I
jecomblerai
tucombleras
il·elle·oncomblera
nouscomblerons
vouscomblerez
ils·ellescombleront
Futur II
j'auraicomblé
tu aurascomblé
il·elle·on auracomblé
nous auronscomblé
vous aurezcomblé
ils·elles aurontcomblé
Konjunktiv
Präsens
jecomble
tucombles
il·elle·oncomble
nouscomblions
vouscombliez
ils·ellescomblent
Präteritum
que j'aiecomblé
que tu aiescomblé
qu'il·elle·on aitcomblé
que nous ayonscomblé
que vous ayezcomblé
qu'ils·elles aientcomblé
Imperfekt
jecomblasse
tucomblasses
il·elle·oncomblât
nouscomblassions
vouscomblassiez
ils·ellescomblassent
Plusquamperfekt
que j'eussecomblé
que tu eussescomblé
qu'il·elle·on eûtcomblé
que nous eussionscomblé
que vous eussiezcomblé
qu'ils·elles eussentcomblé
Konditional
Präsens
jecomblerais
tucomblerais
il·elle·oncomblerait
nouscomblerions
vouscombleriez
ils·ellescombleraient
Präteritum 1. Form
j'auraiscomblé
tu auraiscomblé
il·elle·on auraitcomblé
nous aurionscomblé
vous auriezcomblé
ils·elles auraientcomblé
Präteritum 2. Form
j'eussecomblé
tu eussescomblé
il·elle·on eûtcomblé
nous eussionscomblé
vous eussiezcomblé
ils·elles eussentcomblé
Imperativ
Präsens
tucomble
nouscomblons
vouscomblez
Präteritum
aiecomblé
ayonscomblé
ayezcomblé
Partizip
Präsens
présentcomblant
Präteritum
présentcomblée
passécomblé