combler

Konjugation des Verbs "combler"

Indikativ

Präsens

jecomble
tucombles
il·elle·oncomble
nouscomblons
vouscomblez
ils·ellescomblent

Perfekt

j'aicomblé
tu ascomblé
il·elle·on acomblé
nous avonscomblé
vous avezcomblé
ils·elles ontcomblé

Imperfekt

jecomblais
tucomblais
il·elle·oncomblait
nouscomblions
vouscombliez
ils·ellescomblaient

Plusquamperfekt

j'avaiscomblé
tu avaiscomblé
il·elle·on avaitcomblé
nous avionscomblé
vous aviezcomblé
ils·elles avaientcomblé

Präteritum

jecomblai
tucomblas
il·elle·oncombla
nouscomblâmes
vouscomblâtes
ils·ellescomblèrent

Plusquamperfekt

j'euscomblé
tu euscomblé
il·elle·on eutcomblé
nous eûmescomblé
vous eûtescomblé
ils·elles eurentcomblé

Futur I

jecomblerai
tucombleras
il·elle·oncomblera
nouscomblerons
vouscomblerez
ils·ellescombleront

Futur II

j'auraicomblé
tu aurascomblé
il·elle·on auracomblé
nous auronscomblé
vous aurezcomblé
ils·elles aurontcomblé

Konjunktiv

Präsens

jecomble
tucombles
il·elle·oncomble
nouscomblions
vouscombliez
ils·ellescomblent

Präteritum

que j'aiecomblé
que tu aiescomblé
qu'il·elle·on aitcomblé
que nous ayonscomblé
que vous ayezcomblé
qu'ils·elles aientcomblé

Imperfekt

jecomblasse
tucomblasses
il·elle·oncomblât
nouscomblassions
vouscomblassiez
ils·ellescomblassent

Plusquamperfekt

que j'eussecomblé
que tu eussescomblé
qu'il·elle·on eûtcomblé
que nous eussionscomblé
que vous eussiezcomblé
qu'ils·elles eussentcomblé

Konditional

Präsens

jecomblerais
tucomblerais
il·elle·oncomblerait
nouscomblerions
vouscombleriez
ils·ellescombleraient

Präteritum 1. Form

j'auraiscomblé
tu auraiscomblé
il·elle·on auraitcomblé
nous aurionscomblé
vous auriezcomblé
ils·elles auraientcomblé

Präteritum 2. Form

j'eussecomblé
tu eussescomblé
il·elle·on eûtcomblé
nous eussionscomblé
vous eussiezcomblé
ils·elles eussentcomblé

Imperativ

Präsens

tucomble
nouscomblons
vouscomblez

Präteritum

aiecomblé
ayonscomblé
ayezcomblé

Partizip

Präsens

présentcomblant

Präteritum

présentcomblée
passécomblé