choquer
Konjugation des Verbs "choquer"
Indikativ
Präsens
jechoque
tuchoques
il·elle·onchoque
nouschoquons
vouschoquez
ils·elleschoquent
Perfekt
j'aichoqué
tu aschoqué
il·elle·on achoqué
nous avonschoqué
vous avezchoqué
ils·elles ontchoqué
Imperfekt
jechoquais
tuchoquais
il·elle·onchoquait
nouschoquions
vouschoquiez
ils·elleschoquaient
Plusquamperfekt
j'avaischoqué
tu avaischoqué
il·elle·on avaitchoqué
nous avionschoqué
vous aviezchoqué
ils·elles avaientchoqué
Präteritum
jechoquai
tuchoquas
il·elle·onchoqua
nouschoquâmes
vouschoquâtes
ils·elleschoquèrent
Plusquamperfekt
j'euschoqué
tu euschoqué
il·elle·on eutchoqué
nous eûmeschoqué
vous eûteschoqué
ils·elles eurentchoqué
Futur I
jechoquerai
tuchoqueras
il·elle·onchoquera
nouschoquerons
vouschoquerez
ils·elleschoqueront
Futur II
j'auraichoqué
tu auraschoqué
il·elle·on aurachoqué
nous auronschoqué
vous aurezchoqué
ils·elles aurontchoqué
Konjunktiv
Präsens
jechoque
tuchoques
il·elle·onchoque
nouschoquions
vouschoquiez
ils·elleschoquent
Präteritum
que j'aiechoqué
que tu aieschoqué
qu'il·elle·on aitchoqué
que nous ayonschoqué
que vous ayezchoqué
qu'ils·elles aientchoqué
Imperfekt
jechoquasse
tuchoquasses
il·elle·onchoquât
nouschoquassions
vouschoquassiez
ils·elleschoquassent
Plusquamperfekt
que j'eussechoqué
que tu eusseschoqué
qu'il·elle·on eûtchoqué
que nous eussionschoqué
que vous eussiezchoqué
qu'ils·elles eussentchoqué
Konditional
Präsens
jechoquerais
tuchoquerais
il·elle·onchoquerait
nouschoquerions
vouschoqueriez
ils·elleschoqueraient
Präteritum 1. Form
j'auraischoqué
tu auraischoqué
il·elle·on auraitchoqué
nous aurionschoqué
vous auriezchoqué
ils·elles auraientchoqué
Präteritum 2. Form
j'eussechoqué
tu eusseschoqué
il·elle·on eûtchoqué
nous eussionschoqué
vous eussiezchoqué
ils·elles eussentchoqué
Imperativ
Präsens
tuchoque
nouschoquons
vouschoquez
Präteritum
aiechoqué
ayonschoqué
ayezchoqué
Partizip
Präsens
présentchoquant
Präteritum
présentchoquée
passéchoqué