chlore

sustantivo comúnsustantivo común

Descomposición silábica

chlore

(1815) del griego antiguo χλωρός khlôros (verde, de un amarillo verdoso), según el color verde del gas (dicloro) de este elemento. Nombre dado en 1810 por Humphry Davy.

Definiciones

chimiephysique

Hiperónimos

Anagrama

locher

Traducciones

  • alemánalemán:Chlorgas
  • inglésinglés:chlorine
  • chinochino:氯气
  • coreanocoreano:염소
  • danésdanés:chlor
  • españolespañol:cloro
  • finlandésfinlandés:kloori
  • griegogriego:χλώριο
  • italianoitaliano:cloro
  • japonésjaponés:塩素ガス
  • holandésholandés:chloor
  • polacopolaco:chlor
  • portuguésportugués:cloro
  • suecosueco:klor

Ver también

chlorant (v.) chlores (sc.) chlorons (v.) chlorez (v.) chlorent (v.) chlorais (v.) chlorait (v.) chlorions (v.) chloriez (v.) chloraient (v.) chlorai (v.) chlora (v.) chlora (sc.) chlorâmes (v.) chlorèrent (v.) chlorerai (v.) chloreras (v.) chlorera (v.) chlorerons (v.) chlorerez (v.)