caguer
Konjugation des Verbs "caguer"
Indikativ
Präsens
jecague
tucagues
il·elle·oncague
nouscaguons
vouscaguez
ils·ellescaguent
Perfekt
j'aicagué
tu ascagué
il·elle·on acagué
nous avonscagué
vous avezcagué
ils·elles ontcagué
Imperfekt
jecaguais
tucaguais
il·elle·oncaguait
nouscaguions
vouscaguiez
ils·ellescaguaient
Plusquamperfekt
j'avaiscagué
tu avaiscagué
il·elle·on avaitcagué
nous avionscagué
vous aviezcagué
ils·elles avaientcagué
Präteritum
jecaguai
tucaguas
il·elle·oncagua
nouscaguâmes
vouscaguâtes
ils·ellescaguèrent
Plusquamperfekt
j'euscagué
tu euscagué
il·elle·on eutcagué
nous eûmescagué
vous eûtescagué
ils·elles eurentcagué
Futur I
jecaguerai
tucagueras
il·elle·oncaguera
nouscaguerons
vouscaguerez
ils·ellescagueront
Futur II
j'auraicagué
tu aurascagué
il·elle·on auracagué
nous auronscagué
vous aurezcagué
ils·elles aurontcagué
Konjunktiv
Präsens
jecague
tucagues
il·elle·oncague
nouscaguions
vouscaguiez
ils·ellescaguent
Präteritum
que j'aiecagué
que tu aiescagué
qu'il·elle·on aitcagué
que nous ayonscagué
que vous ayezcagué
qu'ils·elles aientcagué
Imperfekt
jecaguasse
tucaguasses
il·elle·oncaguât
nouscaguassions
vouscaguassiez
ils·ellescaguassent
Plusquamperfekt
que j'eussecagué
que tu eussescagué
qu'il·elle·on eûtcagué
que nous eussionscagué
que vous eussiezcagué
qu'ils·elles eussentcagué
Konditional
Präsens
jecaguerais
tucaguerais
il·elle·oncaguerait
nouscaguerions
vouscagueriez
ils·ellescagueraient
Präteritum 1. Form
j'auraiscagué
tu auraiscagué
il·elle·on auraitcagué
nous aurionscagué
vous auriezcagué
ils·elles auraientcagué
Präteritum 2. Form
j'eussecagué
tu eussescagué
il·elle·on eûtcagué
nous eussionscagué
vous eussiezcagué
ils·elles eussentcagué
Imperativ
Präsens
tucague
nouscaguons
vouscaguez
Präteritum
aiecagué
ayonscagué
ayezcagué
Partizip
Präsens
présentcaguant
Präteritum
présentcagué
passécagué