bénir

verbe

Décomposition syllabique

nir

du latin benedicere (littéralement : « dire du bien »), de bene et dicere.

Définitions

religion
religion
religion
religion
religion
religion
religion

Conjugaison

→ Conjugaison de « bénir »

Antonyme

Traductions

  • allemandallemand:segnen
  • anglaisanglais:bless
  • danoisdanois:velsigne
  • espagnolespagnol:bendecir
  • finnoisfinnois:siunata
  • grecgrec:ευλογώ
  • italienitalien:benedire
  • néerlandaisnéerlandais:inwijden
  • portugaisportugais:benzer
  • russerusse:благословить
  • suédoissuédois:välsigna

Voir aussi

bénissiez (v.) bénîmes (v.) bénites (v.) bénirent (v.) bénisses (v.) bénit (v.) bénirions (v.) béniriez (v.) béniraient (v.) bénédictionnaire (nc.) bénissable (adj.) rebénir (v.) bénit (adj.) bénite (adj.) bénite (v.) bénédiction (nc.) bénisseur (adj.) bénisseur (nc.) bénissage (nc.) bénira (v.)