bénir
verbe
Décomposition syllabique
bénirdu latin benedicere (littéralement : « dire du bien »), de bene et dicere.
Définitions
- religion
- religion
- religion
- religion
- religion
- religion
- religion
Conjugaison
→ Conjugaison de « bénir »Antonyme
Traductions
allemand:segnen
anglais:bless
danois:velsigne
espagnol:bendecir
finnois:siunata
grec:ευλογώ
italien:benedire
néerlandais:inwijden
portugais:benzer
russe:благословить
suédois:välsigna
Voir aussi
bénissiez (v.) bénîmes (v.) bénites (v.) bénirent (v.) bénisses (v.) bénit (v.) bénirions (v.) béniriez (v.) béniraient (v.) bénédictionnaire (nc.) bénissable (adj.) rebénir (v.) bénit (adj.) bénite (adj.) bénite (v.) bénédiction (nc.) bénisseur (adj.) bénisseur (nc.) bénissage (nc.) bénira (v.)