branché

Descomposición silábica

branché

participio pasado adjetivado de brancher.

Definición

Ver también

branchions (v.) branchiez (v.) branchas (v.) branchâmes (v.) branchâtes (v.) branchèrent (v.) brancherai (v.) brancherons (v.) brancheront (v.) branchasse (v.) branchasses (v.) branchât (v.) branchassions (v.) branchassiez (v.) branchassent (v.) brancherais (v.) brancherions (v.) brancheriez (v.) brancher (v.) branché (adj.)