bouillir

Verb

Silbentrennung

bouillir

du latin bullire (« bouillonner, bouillir ») qui, en italie et en gaule, a supplanté fervēre, « bouillir », conservé en ibérie et roumanie : es hervir, portugais ferver, roumain a fierbe.

Definitionen

cuisine
œnologie

Konjugation

→ Konjugation von "bouillir"

Übersetzungen

  • deutschdeutsch:wallen
  • englischenglisch:boil
  • dänischdänisch:koge
  • spanischspanisch:bullir
  • finnischfinnisch:kiehua
  • italienischitalienisch:bollire
  • niederländischniederländisch:zieden
  • portugiesischportugiesisch:bulir
  • schwedischschwedisch:koka

Siehe auch

bouiller (v.) boulinier (gn.) bouillier (gn.) bouleuse (gn.) boule (gn.) boulot (adj.) boulage (gn.) bouleur (gn.) rebouillir (v.) bouillu (adj.) bouillît (v.) bouillîmes (v.) bouillîtes (v.) bouillirent (v.) bouillirai (v.) bouilliras (v.) bouillirez (v.) bouilliront (v.) bouillisse (v.) bouillisses (v.)