baugé

Decomposição silábica

bau

do inglês médio bauche, do francês antigo balche, do gaulês *balca «crosta de terra seca», de balco «forte» (cf. bretão balc'h).

Definição

Ver também

baugée (v.) baugées (v.) baugeant (v.) baugeons (v.) baugez (v.) baugent (v.) baugeais (v.) baugeait (v.) baugions (v.) baugiez (v.) baugeaient (v.) baugeai (v.) baugeas (v.) baugea (v.) baugeâmes (v.) baugeâtes (v.) baugèrent (v.) baugerai (v.) baugeras (v.) baugera (v.)