bénir
verbo
Descomposición silábica
bénirdel latín benedicere (literalmente: «decir bien»), de bene y dicere.
Definiciones
- religion
- religion
- religion
- religion
- religion
- religion
- religion
Conjugación
→ Conjugación de "bénir"Antónimo
Traducciones
alemán:segnen
inglés:bless
danés:velsigne
español:bendecir
finlandés:siunata
griego:ευλογώ
italiano:benedire
holandés:inwijden
portugués:benzer
ruso:благословить
sueco:välsigna
Ver también
bénissiez (v.) bénîmes (v.) bénites (v.) bénirent (v.) bénisses (v.) bénit (v.) bénirions (v.) béniriez (v.) béniraient (v.) bénédictionnaire (sc.) bénissable (adj.) rebénir (v.) bénit (adj.) bénite (adj.) bénite (v.) bénédiction (sc.) bénisseur (adj.) bénisseur (sc.) bénissage (sc.) bénira (v.)