articuler

verbo

Decomposição silábica

articuler

du latin articulare (« donner des articulations », « séparer », « partager », « distinguer », « prononcer distinctement », « articuler »), apparenté à articulus (« articulation », « article », « pronom ») lui-même diminutif de artus (« jointure »).

Definições

droit

Conjugação

→ Conjugação de "articuler"

Traduções

  • inglêsinglês:articulate
  • espanholespanhol:articular
  • gregogrego:προφέρω
  • suecosueco:uppställa i punkter

Ver também

articulés (v.) articulons (v.) articulais (v.) articulions (v.) articuliez (v.) articulas (v.) articulâmes (v.) articulâtes (v.) articulèrent (v.) articulerai (v.) articuleras (v.) articulera (v.) articulerons (v.) articulerez (v.) articuleront (v.) articulasse (v.) articulasses (v.) articulât (v.) articulassions (v.) articulassiez (v.)