articuler

verbe

Décomposition syllabique

articuler

du latin articulare (« donner des articulations », « séparer », « partager », « distinguer », « prononcer distinctement », « articuler »), apparenté à articulus (« articulation », « article », « pronom ») lui-même diminutif de artus (« jointure »).

Définitions

droit

Conjugaison

→ Conjugaison de « articuler »

Traductions

  • anglaisanglais:articulate
  • espagnolespagnol:articular
  • grecgrec:προφέρω
  • suédoissuédois:uppställa i punkter

Voir aussi

articulés (v.) articulons (v.) articulais (v.) articulions (v.) articuliez (v.) articulas (v.) articulâmes (v.) articulâtes (v.) articulèrent (v.) articulerai (v.) articuleras (v.) articulera (v.) articulerons (v.) articulerez (v.) articuleront (v.) articulasse (v.) articulasses (v.) articulât (v.) articulassions (v.) articulassiez (v.)