apparier
Konjugation des Verbs "apparier"
Indikativ
Präsens
jeapparie
tuapparies
il·elle·onapparie
nousapparions
vousappariez
ils·ellesapparient
Perfekt
j'aiapparié
tu asapparié
il·elle·on aapparié
nous avonsapparié
vous avezapparié
ils·elles ontapparié
Imperfekt
jeappariais
tuappariais
il·elle·onappariait
nousappariions
vousappariiez
ils·ellesappariaient
Plusquamperfekt
j'avaisapparié
tu avaisapparié
il·elle·on avaitapparié
nous avionsapparié
vous aviezapparié
ils·elles avaientapparié
Präteritum
jeappariai
tuapparias
il·elle·onapparia
nousappariâmes
vousappariâtes
ils·ellesapparièrent
Plusquamperfekt
j'eusapparié
tu eusapparié
il·elle·on eutapparié
nous eûmesapparié
vous eûtesapparié
ils·elles eurentapparié
Futur I
jeapparierai
tuapparieras
il·elle·onappariera
nousapparierons
vousapparierez
ils·ellesapparieront
Futur II
j'auraiapparié
tu aurasapparié
il·elle·on auraapparié
nous auronsapparié
vous aurezapparié
ils·elles aurontapparié
Konjunktiv
Präsens
jeapparie
tuapparies
il·elle·onapparie
nousappariions
vousappariiez
ils·ellesapparient
Präteritum
que j'aieapparié
que tu aiesapparié
qu'il·elle·on aitapparié
que nous ayonsapparié
que vous ayezapparié
qu'ils·elles aientapparié
Imperfekt
jeappariasse
tuappariasses
il·elle·onappariât
nousappariassions
vousappariassiez
ils·ellesappariassent
Plusquamperfekt
que j'eusseapparié
que tu eussesapparié
qu'il·elle·on eûtapparié
que nous eussionsapparié
que vous eussiezapparié
qu'ils·elles eussentapparié
Konditional
Präsens
jeapparierais
tuapparierais
il·elle·onapparierait
nousapparierions
vousapparieriez
ils·ellesapparieraient
Präteritum 1. Form
j'auraisapparié
tu auraisapparié
il·elle·on auraitapparié
nous aurionsapparié
vous auriezapparié
ils·elles auraientapparié
Präteritum 2. Form
j'eusseapparié
tu eussesapparié
il·elle·on eûtapparié
nous eussionsapparié
vous eussiezapparié
ils·elles eussentapparié
Imperativ
Präsens
tuapparie
nousapparions
vousappariez
Präteritum
aieapparié
ayonsapparié
ayezapparié
Partizip
Präsens
présentappariant
Präteritum
présentappariée
passéapparié