accoutumer

Conjugação do verbo "accoutumer"

Indicativo

Presente

jeaccoutume
tuaccoutumes
il·elle·onaccoutume
nousaccoutumons
vousaccoutumez
ils·ellesaccoutument

Pretérito perfeito

j'aiaccoutumé
tu asaccoutumé
il·elle·on aaccoutumé
nous avonsaccoutumé
vous avezaccoutumé
ils·elles ontaccoutumé

Pretérito imperfeito

jeaccoutumais
tuaccoutumais
il·elle·onaccoutumait
nousaccoutumions
vousaccoutumiez
ils·ellesaccoutumaient

Pretérito mais-que-perfeito

j'avaisaccoutumé
tu avaisaccoutumé
il·elle·on avaitaccoutumé
nous avionsaccoutumé
vous aviezaccoutumé
ils·elles avaientaccoutumé

Pretérito perfeito simples

jeaccoutumai
tuaccoutumas
il·elle·onaccoutuma
nousaccoutumâmes
vousaccoutumâtes
ils·ellesaccoutumèrent

Pretérito mais-que-perfeito composto

j'eusaccoutumé
tu eusaccoutumé
il·elle·on eutaccoutumé
nous eûmesaccoutumé
vous eûtesaccoutumé
ils·elles eurentaccoutumé

Futuro

jeaccoutumerai
tuaccoutumeras
il·elle·onaccoutumera
nousaccoutumerons
vousaccoutumerez
ils·ellesaccoutumeront

Futuro do pretérito

j'auraiaccoutumé
tu aurasaccoutumé
il·elle·on auraaccoutumé
nous auronsaccoutumé
vous aurezaccoutumé
ils·elles aurontaccoutumé

Subjuntivo

Presente

jeaccoutume
tuaccoutumes
il·elle·onaccoutume
nousaccoutumions
vousaccoutumiez
ils·ellesaccoutument

Pretérito

que j'aieaccoutumé
que tu aiesaccoutumé
qu'il·elle·on aitaccoutumé
que nous ayonsaccoutumé
que vous ayezaccoutumé
qu'ils·elles aientaccoutumé

Pretérito imperfeito

jeaccoutumasse
tuaccoutumasses
il·elle·onaccoutumât
nousaccoutumassions
vousaccoutumassiez
ils·ellesaccoutumassent

Pretérito mais-que-perfeito

que j'eusseaccoutumé
que tu eussesaccoutumé
qu'il·elle·on eûtaccoutumé
que nous eussionsaccoutumé
que vous eussiezaccoutumé
qu'ils·elles eussentaccoutumé

Condicional

Presente

jeaccoutumerais
tuaccoutumerais
il·elle·onaccoutumerait
nousaccoutumerions
vousaccoutumeriez
ils·ellesaccoutumeraient

Pretérito 1ª forma

j'auraisaccoutumé
tu auraisaccoutumé
il·elle·on auraitaccoutumé
nous aurionsaccoutumé
vous auriezaccoutumé
ils·elles auraientaccoutumé

Pretérito 2ª forma

j'eusseaccoutumé
tu eussesaccoutumé
il·elle·on eûtaccoutumé
nous eussionsaccoutumé
vous eussiezaccoutumé
ils·elles eussentaccoutumé

Imperativo

Presente

tuaccoutume
nousaccoutumons
vousaccoutumez

Pretérito

aieaccoutumé
ayonsaccoutumé
ayezaccoutumé

Particípio

Presente

présentaccoutumant

Pretérito

présentaccoutumée
passéaccoutumé