accomplir

verbo

Descomposición silábica

accomplir

del francés antiguo complir, derivado del latín complēre («llenar»).

Definiciones

Conjugación

→ Conjugación de "accomplir"

Traducciones

  • alemánalemán:ausführen
  • inglésinglés:abide by
  • danésdanés:opfylde
  • españolespañol:ejecutar
  • italianoitaliano:eseguire
  • holandésholandés:voltrekken
  • polacopolaco:spełnić
  • portuguésportugués:desempenhar
  • rusoruso:выполнять
  • suecosueco:hålla

Ver también

accomplîmes (v.) accomplîtes (v.) accomplisses (v.) accomplirions (v.) accompliriez (v.) accompli (adj.) inaccompli (adj.) accomplissement (sc.) accomplira (v.) accomplirai (v.) accompliraient (v.) accomplirais (v.) accomplirait (v.) accompliras (v.) accomplirent (v.) accomplirez (v.) accomplirons (v.) accompliront (v.) accomplissaient (v.) accomplissais (v.)