accompliприкметникЗагальний іменникдієсловоСкладове розкладанняaccompliЕтимологіярозгорнутидив. accomplir.Визначення1. Дієприкметник минулого часу чоловічого роду однини від дієслова 'accomplir'.розгорнутиEn d'autres termes, philosophiquement plus corrects, on n'est donc pas heureux sans avoir accompli, sans accomplir son devoir et ses devoirs.Див. такожaccompli (прикм.) accomplies (прикм.) accomplies (дієсл.) accomplis (прикм.) accomplis (ім.) accomplis (дієсл.) accomplie (прикм.) accomplie (дієсл.)