abriter
verbe
Décomposition syllabique
abriterdénominal de abri, lui-même de abrier que abriter a remplacé.
Définitions
Conjugaison
→ Conjugaison de « abriter »Anagramme
Traductions
allemand:Schutz
anglais:shelter
danois:beskytte
espagnol:abrigar
finnois:suojata
italien:riparare
néerlandais:beschutten
portugais:acautelar
suédois:hysa
Voir aussi
abrite (v.) abritas (v.) abritâtes (v.) abriteras (v.) abriterez (v.) abritasse (v.) abritasses (v.) abritât (v.) abritassions (v.) abritassiez (v.) abritassent (v.) abriterais (v.) abriterions (v.) abriteraient (v.) abri (nc.) inabrité (adj.) abrita (v.) abritai (v.) abritaient (v.) abritais (v.)