aboyer

verbo

Decomposição silábica

aboyer

ancien français abaier (xiie siècle), du latin populaire *abbaudiare, du latin baubari (baubare = « japper »), qui élimina le classique latrare.

Definições

Conjugação

→ Conjugação de "aboyer"

Traduções

  • alemãoalemão:bellen
  • inglêsinglês:hound
  • espanholespanhol:ladrar
  • gregogrego:υλακτώ
  • italianoitaliano:abbaiare
  • holandêsholandês:blaffen
  • polonêspolonês:szczekać
  • russorusso:лаять
  • suecosueco:trakta efter

Ver também

aboyez (v.) aboyais (v.) aboyions (v.) aboyiez (v.) aboyai (v.) aboyas (v.) aboyâmes (v.) aboyâtes (v.) aboieras (v.) aboierons (v.) aboierez (v.) aboyasse (v.) aboyasses (v.) aboyât (v.) aboyassions (v.) aboyassiez (v.) aboyassent (v.) aboierais (v.) aboierions (v.) aboieriez (v.)