Vienne
sustantivo propioverbo
du latin vindobona devenu vindenna en bas-latin, toponyme gaulois dérivé de uindo « blanc, brillant » et bona « ville ».
Definiciones
- localités
- cours d'eau
- cours d'eau
- cours d'eau
Traducciones
alemán:Wien
inglés:Vienna
polaco:Wiedeń
sueco:Wien
árabe:فيينا
chino:维也纳
coreano:빈
danés:Wien
español:Viena
finlandés:Wien
griego:Βιέννη
hebreo:וינה
italiano:Vienna
japonés:ウィーン
holandés:Wenen
portugués:Viena
ruso:Вена
tailandés:เวียนนา
turco:Viyana
ucraniano:Відень
Ver también
venir (v.) venu (v.) venu (adj.) vinssions (v.) vinssiez (v.) vinsses (v.) Viens (sp.) vint (v.) vînmes (v.) vîntes (v.) venue (adj.) venue (v.) vient (v.) viens (v.) vins (sc.) vins (v.) vinssent (v.) vinsse (v.) vinrent (v.) viennes (v.)