Neptune

sustantivo propiosustantivo propio

Descomposición silábica

neptune

du latin neptunus , nom du dieu romain de la mer, correspondant à poséidon chez les grecs.

Definición

astronomie

Traducciones

  • alemánalemán:Neptun
  • inglésinglés:Neptune
  • árabeárabe:نبتون
  • chinochino:海王星
  • coreanocoreano:해왕성
  • danésdanés:Neptun
  • españolespañol:Neptuno
  • finlandésfinlandés:Neptunus
  • griegogriego:Ποσειδώνας
  • hebreohebreo:נפטון
  • italianoitaliano:Nettuno
  • japonésjaponés:海王星
  • holandésholandés:Neptunus
  • polacopolaco:Neptun
  • portuguésportugués:Neptuno
  • rusoruso:Нептун
  • suecosueco:Neptunus
  • tailandéstailandés:ดาวเนปจูน
  • turcoturco:Neptün
  • ucranianoucraniano:Нептун

Ver también

neptuniste (sc.) neptunisme (sc.) ultraneptunien (adj.) neptunien (adj.)