GrodikoGrodiko
Ctrl + KEnter ⏎

Martin

sustantivo comúnsustantivo propiosustantivo propiosustantivo propiosustantivo propio

Descomposición silábica

martin

du latin martinus (de mars). le nom de famille vient du prénom.

Definición

Un petit bout d'oreille échappé par malheur

Ver también

martinet (sc.) Martin (sp.) Martin (sp.) Martin (sp.)

Acerca de