œuvre

Загальний іменникЗагальний іменник

de l'ancien français tardif uevre, primitivement ovre, qui remonte au latin opera (pluriel de opus « œuvre »), employé au féminin singulier dès le latin pré-classique (plaute) au sens de « activité, travail ». quant à opus, le mot a été continué dans l'ancien français sous la forme (h)ues.

Визначення

christianisme
bijouterie
religion

Синоніми

Множина

œuvres

Переклади

  • німецьканімецька:Werke
  • англійськаанглійська:work
  • голландськаголландська:pennevrucht
  • польськапольська:uczynek
  • португальськапортугальська:obra
  • данськаданська:værk
  • італійськаіталійська:opera
  • російськаросійська:произведение

Див. також

ouvrant (прикм.) œuvrette (ім.) ouvrage (ім.) ouvrir (дієсл.) ouvreuse (ім.) semi-ouvré (прикм.) ouvrabilité (ім.) ouvraison (ім.) ouverture (ім.) ouvert (прикм.) ouvriérisme (ім.) ouvriériste (прикм.) ouvrable (прикм.) ouvragé (прикм.) ouvrager (дієсл.) ouvrer (дієсл.) ouvreur (ім.) ouvrier (прикм.) ouvrier (ім.) rouvrir (дієсл.)